நடிப்புச் சுதேசிகள் - பாரதி

இந்த பாடல் பாரதியுடையது. எழுதிய காலம் சுமார் 80 வருடங்களுக்கு முன் என்றாலும் இக்காலத்துக்கும் ஒத்து வருவது தான் இந்த பாடலின் சிறப்பு..
இதை இந்த இடத்தில் இந்த நேரத்தில் எடுத்துக்காட்ட எந்தவொரு காரணமும் இல்லை. ஏதோ திடீரென்று தோன்றியது.. அதை அப்படியே ஒரு பதிவார் இங்கே முன்வைக்கிறேன்...

நெஞ்சில் உரமுமின்றி நேர்மைத் திறமுமின்றிவஞ்சனை சொல்வாரடீ - கிளியேவாய்ச் சொல்லில் வீரரடீ. (1)
கூட்டத்திற் கூடிநின்று கூவிப் பிதற்றலன்றிநாட்டத்திற் கொள்ளாரடீ - கிளியேநாளில் மறப்பா ரடீ. (2)
சொந்த அரசும்புவிச் சுகங்களும் மாண்புகளும்அந்தகர்க் குண்டாகுமோ? - கிளியேஅலிகளுக் கின்ப முண்டோ? (3)
கண்கள் இரண்டிருந்தும் காணுந் திறமையற்றபெண்களின் கூட்டமடீ - கிளியேபேசிப் பயனென் னடீ. (4)
யந்திர சாலையென்பர் எங்கள் துணிகளென்பார்மந்திரத்தாலே யெங்கும் - கிளியேமாங்கனி வீழ்வ துண்டோ? (5)
உப்பென்றும் சீனி என்றும் உள்நாட்டுச் சேலை என்றும்செப்பித் திரிவா ரடீ - கிளியேசெய்வ தறியா ரடீ. (6)
தேவியர் மானம் என்றும் தெய்வத்தின் பக்திஎன்றும்நாவினாற் சொல்வ தல்லால் - கிளியேநம்புத லற்றா ரடீ. (7)
மாதரைக் கற்பழித்து வன்கண்மை பிறர்செய்யப்பேதைகள் போலுயிரைக் - கிளியேபேணி யிருந்தா ரடீ. (8)
தேவி கோயிலிற் சென்று தீமை பிறர்கள் செய்யஆவி பெரிதென்றெண்ணிக் - கிளியேஅஞ்சிக் கிடந்தா ரடீ. (9)
அச்சமும் பேடிமையும் அடிமைச் சிறுமதியும்உச்சத்திற் கொண்டா ரடீ - கிளியேஊமைச் சனங்க ளடீ. (10)
ஊக்கமும் உள்வலியும் உண்மையிற் பற்றுமில்லாமாக்களுக்கோர் கணமும் - கிளியேவாழத் தகுதி யுண்டோ? (11)
மானம் சிறிதென்றெண்ணி வாழ்வு பெரிதென்றெண்ணும்ஈனர்க் குலகந் தனில் - கிளியேஇருக்க நிலைமை யுண்டோ? (12)
சிந்தையிற் கள்விரும்பிச் சிவசிவ வென்பது போல்வந்தே மாதர மென்பார் - கிளியேமனதி லதனைக் கொள்ளார். (13)
பழமை பழமையென்று பாவனை பேசலன்றிபழமை இருந்த நிலை - கிளியேபாமர ரேதறிவார்! (14)
நாட்டில் அவமதிப்பும் நாணின்றி இழிசெல்வத்தேட்டில் விருப்புங் கொண்டே - கிளியேசிறுமை யடைவா ரடீ.! (15)
சொந்தச் சகோதரர்கள் துன்பத்திற் சாதல்கண்டும்சிந்தை இரங்கா ரடீ - கிளியேசெம்மை மறந்தா ரடீ. (16)
பஞ்சத்தும் நோய்களிலும் பாரதர் புழுக்கள்போல்துஞ்சத்தம் கண்ணாற் கண்டும் - கிளியேசோம்பிக் கிடப்பா ரடீ. (17)
தாயைக் கொல்லும் பஞ்சத்தைத் தடுக்க முயற்சியுறார்வாயைத் திறந்து சும்மா – கிளியே!வந்தே மாதர மென்பார். (18)