ஓர் பிரபஞ்சக் கவிதை

காலப் பிரக்ஞை
அற்றுப் போனதான சந்திகளில்
ஜனிக்கின்றன
எனதான எழுத்துக்கள்
நிசிக்கும்
யாமத்திற்கும்
இடையிலான வெளிகளில்
கால்படாமல் அவை
சஞ்சரிக்கின்றன
யாமம் அழிந்த கருக்கலில்
மீள்பிறக்கையில்
எதிர்படும்
எல்லாக் கண்களிலும் தெரிகிறது
ஓர் பிரபஞ்சக் கவிதை..